TAUN ANYAR
Ngahaja
ngajalankeun motor teh teu tarik teuing da katingali sibungsu lumpat moro ka
kuring” Ih, Bapa mah teu meser torompet kan, Tasya hoyong tarompot nu kawas
Salma nu jiga naga!”ceuk sibungsu bari naek kana motor.Muhun engke kan bapa
nembe uih damel. Wios engke wengi dipangmeserkeunnya,” Jawab kuring. Geus tilu
poe sibungsu hayang torompet pedah babaturana pada mareli rek nyahareupan taun
anyar pernah nanyakeun kanu dagangna geuning hargana nyauraan keur meuli beas 5 kileun
matak sok dibebejokeun weh mun nyakeun tarompet teh , da tong boro meuli
tarompet keur sapopoe oge kuring kudu ngesang ti isuk nepi ka sore mapay-mapay
jalan bari can tangtu mawa hasil keur piisukeun. Teu karasa mata poe geus
mimiti indit rek sare angin peuting geus
ngusapan sawatara bulan milu nyaangan pakarangan. Sibungsu geus lieuk deui
lieuk deui jigana hatena tumanya naha bapana can indit bae. Kuring
maksakeun indit lain rek meuli
tarompet tapi teu wasa ningali budak.
Can puguh indit teh na pikiran rek mulang peuting susuganan budak geus sare ka
indung bebeja sangkan budak dipepende. Diluar enya oge caang ku bulan tapi hate
mah anggeur weh teu trimtim komo barang
ka jalan ningali tukang taropoet ngan pati nyegruk weh. Keur bingung katingali aya
budak jeung kolotna keur adu tawar jeung tukang tarompet kolotna rimbil ku emas
na leungeuna enya oge peuting. “Moal nyalahan
ieu jalma teu kakurangan duit.” Ceuk kuring. Sanggeus katingali jalan kuring nuturkeun
rada anggang peso nu ditendeun dina beuteung digeserkeun. “ Mun engke ngaliwat kanu poek tingalikeun.”
Ceuk kuring.
“Kadieu keun eta loket atawa maneh
pegat nyawa.” Ceuk kuring
“ Naon ieu teh.”
Ceuk manehna
“ tong ngalawan
bisi maneh modar kadieukeun eta loket,” kuring nyered manehna kana tembok
benteng nu aya sisi jalan. “ Kin, nanaon ieu teh,” ceuk manehna. Hate bati
tagiwur jeung soak naha geuning manehna apal ka kuring. Peso nu tadina rek di
pake nodong teu ka buru di kaluarkeun sajongjonan kuring ngan olohok. “Tulung,
tulung,” manehnya ngagorowok. Teu apal ti mana jol na ngan jekuk kana punduk karasa aya nu ngababuk koleang gubrak kuring nyuuh kana trotoar
jalan. Habek, habek pada najongan peso nu na beuteung kabantingkeun. Samar
samar katingali aya nu mulung peso
ngan Bres, wae ditojoskeun kana beuteung
kuring. “ Ampun, ampun “ ceuk kuring.
“Bapa, Bapa, ugah
tos siang ari Bapa. Teu acan sholat subuh. Sibungsu ngahudangkeun.
Congo torompetna di deudeut-deudet kana
beuteung kuring “ Ya. Alloh geuning ngimpi ieu, teh” ceuk kuring.
Komentar
Posting Komentar